Raadslid Marijke Rombouts heeft volgende bezwaren bij de aanvraag van een milieuvergunning klasse 1 door CENTERBETON NV, Poel 11, Herentals.Klik hier voor volledig artikel.

Niet enkel de milieubelasting van de breekwerf voor betonpuin vormt een probleem, maar er zijn ook grote vraagtekens bij de opslag van vliegas en de lawaai- en trillingshinder.

1. Milieubelasting door de grote volumes die opgeslagen en dagelijks
aan- en afgevoerd worden

De aanvraag handelt vooreerst over opslag en mechanisch behandelen van
25.000 m³ te breken bouw- en sloopafval.

Met kippers of containerwagens van 10 m³ tot 40 m³ betekent dit tussen
2.500 en 625 vrachten per jaar.

De vraag is of het hierbij zal blijven, immers, het aangevraagd
elektrische vermogen van de breekinstallatie van 400 tot 500 kW betekent
een capaciteit van 20 ton/ uur.

Dat betekent dat de installatie in staat is om per dag zeker 160 ton te
verwerken tot gebroken betonpuin, steenpuin en zeefzand.

Daarnaast zullen ook de andere grondstoffen voor betonmortel zoals
cement, grind en zand in gelijke mate dagelijks aangevoerd moeten worden.

De betonmortelcentrale zal op vier silo's van in totaal 480 ton cement
draaien, dat betekent dat ze een productiecapaciteit van ongeveer 95 m³
beton per uur aankan, wat ongeveer 9 betonmixers van 11 m³ per uur kan
vullen.

De aanvraag vermeldt echter, naast de diverse grondstoffen en
toevoegstoffen voor betonaanmaak ook opslag van andere materialen, zoals
asfalt, afvalhout en schroot, waarbij het niet duidelijk is wat de
"vernieuwingsfrequentie" van deze materialen is.

Deze verwerkingsgegeven zijn nochtans nodig om enig idee te kunnen
vormen over het milieueffect van de breekinstallatie en betonmortelcentrale.

De aanvoer van al deze grondstoffen en de afvoer van het aangemaakte
beton betekent een continu op- en afrijden van kipwagens, containers,
betonmixers en vrachtwagens allerlei.

De verkeersinfrastructuur op de drukke ring van Herentals is hierop
absoluut niet voorzien. Al vandaag zijn de gevolgen hiervan te merken,
met permanente bevuiling en beschadiging van wegdek en fietspad. Dit zal
met de aangevraagde capaciteitsverhoging alleen nog verergeren.

2. Gebruik en opslag van vliegas

Een bijzonder heikel punt is de opslag van 20 m² vliegas. Gaat het niet
om 20 m³? Of zo het toch 20 m² vloeroppervlak is, hoe hoog is de vliegas
dan gestapeld?

Hoe wordt dit gevaarlijke goedje opgeslagen en beschermd tegen
verstuiving? Daarover geeft de aanvraag géén informatie.

Maar bij opslag zal het uiteraard niet blijven. In welke hoeveelheden
wordt het verwerkt en voor welke toepassing? Allicht om als
toeslagmateriaal in beton te dienen. Het is daarbij de bedoeling het
goedje in de beton te doen "verdwijnen" (tot het bij nieuwe afbraak en
verwerking terug te voorschijn zal komen, maar dat is een zorg voor later).

Kan een dergelijk procédé vandaag de dag nog wel toegestaan worden?

Vanuit medische hoek en vanuit milieukundige hoek worden hierbij
alleszins heel wat vragen gesteld. Blootstelling aan vliegas houdt
immers belangrijke gezondheidsrisico's in, voor de werknemers die bij de
verwerking betrokken zijn maar ook voor de omgeving.

Naargelang het soort vliegas gaat het om andere risico's: vliegas van
huisvuilverbranding is qua samenstelling veel gevarieerder dan vliegas
van een steenkoolcentrale.

Alleszins bevat vliegas metaaloxiden, lood, dioxines en furanen en is
het erg schadelijk voor de gezondheid.

3. Lawaai- en trillingsbelasting voor de omgeving

Een geluidsstudie is het minimum dat als bijkomende voorwaarde dient
opgelegd te worden.

Raadslid Rombouts heeft ook nog een bijkomende opmerking. In de notulen
van het schepencollege van 6 november staat al een hele lijst over de
betoncentrale. Er wordt al van alles gedoogd maar er zijn dingen die
niet werken zoals de sprinklerinstallatie, er is geen vergunning voor
zandstralen, maar dat gebeurt ook, er is lichtvervuiling, er is
stofhinder, er wordt gewerkt buiten de toegelaten uren enz. Hier kan de
stad of de politie optreden want het is nu nog een klasse 2 installatie.